دکتر پیمان اسدی با بیان اینکه فقدان یا کمبود اکسیژن مهمترین عامل تشنج است، اظهار کرد: ناهنجاریهای مادرزادی، عقب افتادگی ذهنی، ضربه های مغزی شدید، بیماری های عروق مغز و آلزایمر از عوامل خطر ساز برای ابتلا به تشنج هستند.
وی رعشه و حرکات لرزشی دست ها و پاها، گرفتگی عضلات، خیره شدن، گیج و مات بودن و سفتی بدن، از دست دادن هوشیاری، اختلالات تنفسی، زمین خوردن ناگهانی و بدون دلیل، از دست دادن کنترل مثانه و روده، چشمک زدن های سریع و خیره شدن مقطعی را از علایم تشنج عنوان کرد.
رئیس مرکز مدیریت حوادث وفوریت های پزشکی گیلان مهم ترین روش تشخیصی تشنج را گرفتن شرح حال، انجام آزمایشات خونی، معاینات نورولوژیک و بررسی نشانه های عفونت بیان و تصریح کرد: تشنج در اغلب موارد اورژانسی نیست مگر اینکه بیش از ۱۰دقیقه طول بکشد.
اسدی با بیان اینکه افرادی که سابقه ی تشنج دارند نباید کارهایی که نیاز به دقت بالا دارند مانند رانندگی، شنا و بالا رفتن از نرده بان را انجام دهند گفت: افرادی که سابقه تشنج دارند می بایست داروهای خود را به موقع مصرف کنند.
وی در خصوص اینکه اگر فردی را در حال تشنج دیدیم چه کارهایی باید انجام دهیم؟ افزود: در هنگام تشنج چیزی در بین دندانهایش قرار ندهید و سرش را به آرامی پهلو بچرخانید تا راحت تر نفس بکشد.
اسدی یادآور شد: برای پیشگیری از بروز آسپیراسیون بیمار را در وضعیت خوابانده و به پهلو نگهدارید داشته و جلوی حرکات فرد تشنجی گرفته شود،همچنین وسایل خانه و اشیای سخت و خطرناک را از نزدیک او دور شود.
وی با بیان اینکه هرگونه پوشش تنگ باید از بیمار جدا شود خاطرنشان کرد: بیمار را تا پایان تشنج تنها نباید گذاشت و با اورژانس ۱۱۵ تماس گرفته شود.
